سیستم های مدیریت کیفیت

ایمان بر چهار پایه استوار است: شکیبایی، یقین، داد و جهاد.

و شکیبایی را چهار شاخه است: آرزومند بودن، ترسیدن، پارسایی و چشم امید داشتن. پس آن که مشتاق بهشت بود، شهوتها را از دل زدود و آن که از دوزخ ترسید، از آنچه حرام است دوری گزید و آن که ناخواهان دنیا بود، مصیبتها بر وی آسان نمود و آن که مرگ را چشم داشت، در کارهای نیک پای پیش گذاشت.

و یقین بر چهار شعبه است: بر بینایی زیرکانه، و دریافت عالمانه و پند گرفتن از گذشت زمان و رفتن به روش پیشینیان. پس آن که زیرکانه دید حکمت بر وی آشکار گردید، و آن را که حکمت آشکار گردید عبرت آموخت؛ و آن که عبرت آموخت چنان است که با پیشینیان زندگی را در نوردید.

و عدل بر چهار شعبه است: بر فهمی ژرف نگرنده، و دانشی پی به حقیقت برنده، و نیکو داوری فرمودن، و در بردباری استوار بودن. پس آن که فهمید به ژرفای دانش رسید و آنکه به ژرفای دانش رسید از آبشخور شریعت سیراب گردید، و آن که بردبار بود، تقصیر نکرد و میان مردم با نیکنامی زندگی نمود.

و جهاد بر چهار شعبه است: به کار نیک وادار نمودن، و از کار زشت منع فرمودن و پایداری در پیکار با دشمنان و دشمنی با فاسقان. پس آن که به کار نیک واداشت، پشت مومنان را استوار داشت؛ و آنکه از کار زشت منع فرمود بینی منافقان را به خاک سود؛ و آن که در پیکار با دشمنان پایدار بود، حقی را که بر گردن دارد ادا نمود و آن که با فاسقان دشمن بود و برای خدا به خشم آید، خدا به خاطر او خشم آورد و روز رستاخیز وی را خشنود نماید.

و کفر بر چهار ستون پایدار است: پی وهم رفتن و خصومت کردن و از راه حق به دیگر سو گردیدن و دشمنی ورزیدن. پس آن که پی وهم گرفت به حق بازنگشت؛ و آنکه از نادانی فراوان، خصومت ورزید، از دیدن حق کور گشت؛ و آن که از راه حق به دیگر سو شد، نیکویی را زشت و زشتی را نیکویی دید و مست گمراهی گردید و آنکه دشمنی ورزید راهها برایش دشوار شد و کارش سخت و برون شو کار ناپایدار.

و شک بر چهار شعبه است: در گفتار جدال نمودن و ترسیدن و دودل بودن، و تسلیم حادثه های روزگار گردیدن. پس آن که جدال را عادت خود کرد، خویش را از تاریکی شبهت برون نیاورد؛ و آن که از هر چیز که پیش رویش آمد ترسید، پیوسته واپس خزید؛ و آن که دو دل بود پی شیطان او را بسود؛ و آنکه به تباهی دنیا و آخرت گردن نهاد، هر دو جهانش را به باد داد.